erkeklik deneyimi üzerine

heteroseksüel bir erkek olmak böyle bir şey mi?

çevremdekiler bulunduğum çeşitli sosyal ortamlarda rastlaştığım erkeklerin muhtemelen oraya potansiyel partner bulma ümidiyle geldiklerini söylüyorlar, bunu kadınlardan da erkeklerden de duydum. bense hiçbir zaman bulunduğum bi ortama potansiyel partner bulma niyetiyle girmedim, hep kendi keyfim ve eğlencem için girdim (örneğin konserler, sergiler, toplu yapılan hobilerin gerçekleştiği ortamlar, düğünler dernekler vs).

eminim sadece kendi keyfi için bu şeyleri yapan erkekler de vardır ama bunu fark etmek bana şunu düşündürttü, içinde bulunduğumuz ataerkil toplumda romantik heteroseksüel bir ilişki için erkeğin ilk adımı atması bekleniyor. daha çok erkeğin kadını bir şekilde tavlaması gerekiyor, hesabı ödemesi, buluşmayı planlaması, ince hareketlerinin olması gibi. ki çoğu erkeğin ne kadar gurur yaptığını düşününce de çelişkili bir durum oluşuyor bence.

bu şuradan çıktı aslında, topluca yapılan yeni bir hobi edindim ve ilk tanıştığım kişi bana tanıştığımızdan beri yürüyor. ben kendisine karşı hiçbir romantik duygu beslemiyorum, ilgisiz olduğumu da belli ettiğimi düşünüyorum. yaklaşık 5 haftadır tanışıyoruz ve bana bir date teklifinde bulundu ben de reddettim. sonrasında da adım atma çabalarına devam etti. bu meseleyi anlattığım arkadaşlarım da (ki bi noktada çocuğun kendisi de dolaylı yoldan buna varabilecek bir şey söyledi) zaten oraya gelen erkek tek geliyorsa partner aradığı için geliyordur yorumunu yaptılar.

böyle işte. ben bir kadın olarak hiç partner arayıp bulmalıyım endişesi taşımıyorum. zaten bir noktada bana karşı adım atan bir erkekten ben de hoşlanırım ve ilişki başlar gibi düşünüyorum, henüz hiç romantik bi ilişkim olmadı bu arada ama pek bir eksiklik de hissetmiyorum. bunları düşününce çok sıkıcı geldi erkek olmak. bir romantik partnerin olmadığı müddetçe sürekli radarını açık tutmak, birilerine karşı adım atmak, şansını denemek zorunda hissetmek çok sıkıcı olsa gerek. anladığım kadarıyla böyle erkekler var ama ne kadar yaygın bir durum bu? yani her erkek de böyle değildir ama istisnalar hariç erkeklerin kafası böyle mi çalışır?