Albert Camuste zaten hayatın hiç bir anlama sahip olmadığını ve absürdlüğünü savunur. Ve bu anlamsız hayatı anılar biriktirerek, somut soyut farketmeyen maddelere yüklediğin imgelerle yaşayıp, ölüm döşeğinde “bu anlamsız hayatı dolu dolu yaşadım” demen içindir bu hayat. Başka hiç bir şey.